nəm

is.

1. Yaşlıq, islaqlıq, rütubət. Nəm çəkmək. Nəmini almaq. // sif. Azca yaş, islaq, rütubətli. Nəm torpaq. Nəm divar. Nəm paltar. // Rütubət. İnsanı qəm çürüdər; Dəmiri nəm çürüdər. (Məsəl). Gəldiyev əlindəki kibrit çöpünü nəm çəkmiş zərflərin böyründən salır, bura-bura açırdı. M. C..

2. məc. «Yaş (göz yaşı)» mənasında. Göz neçin ağlayıb tökməsin nəmi; Heyvan ha deyil ki, çəkməyə qəmi. M. V. V.. Ağlın olsun, sil gözünün nəmini; Dəxi geri gəlməz onlar, ağlarsan! M. P. V.. Seyyid, əgər ol şəmə sənin yanmadı könlün; Pəs pərdeyi-çeşmində olan nəm nə üçündür? S. Ə. Ş..

◊ Nəm çəkmək – 1) rütubətdən islaq hala gəlmək, islanmaq, canına rütubət çəkmək; 2) məc. xarab olmaq, korlanmaq, qalıb köhnəlmək.